Yalnızlığın üstüne incecik bir beyaz yorgan örttü,
Yorgun toprağı dinlendirmek için karlar,
Şimdi her taraf bembeyaz kaplandı,
Kar tanelerini kocaman rüzgarlar,
Eğiriyor kollarında.
Aramasan ne olur aramasan ne olur,
Geldi kışın ihtişamı,
Uzun olur artık geceler,
Gün başlar ,ağarmadan kararmaya.
Ben bu karlarda sessizce ağladım,
Rüzgar kemanlar çaldı,kimsesizliğime,
Göz gözü görmez ,geçmiyor zamanlar,
Yokluğun koyuyor içime.
Yalnızlığın üstünde koyu bir korkusuzluk,
Örtüsü örttü karlar,
Nasıl geçer sensiz geceler,
Dilimde sensiz söylediğim türküler,
Bir de unutulmuş akşamın Türküsü kaldı,
Bitmeyen kışlarda.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder