Nedense hep uzaktı bize mutluluk,
Hep gizlenmişti saklanmıştı bir köşeler,
Adımız serseri olmus,
Ya neyimize gerek mutluluk???
Bir kıvılcımdı, içimdeki hasretim,
Bitmeyen tükenmeyen gecelerim,
Sonu gelmez ,acılarım,kederlerim,
Çare içindeki çaresizliğim ,acizliğim.
Adı konulmamış sevdanın kurbanıydı sevdam,
Yaralı mı yoksa ölmüş müydü bilinmez?
Yada başka bir bedene girmişdi,
Benim yerime kurban edilmiş,sevdiklerim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder