SEN

Bir zamanlar sen hayat dolu cıvıl, cıvıldın,
Adın çiçek değildi ,ama neden sararıp soldun?
Beni ve kendini de yakan sen oldun,

Sen gittin gideli yüreğim ağlıyor gidişine.

Resimlerin baş ucumda bana bakıyor neden?
Onlara bana baktıkça artıyor,acım bitmeden,
Artıyor, acılarım, hatıralar yakıyor, yüreğimi,
Birgün elbet bende geleceğim yanına senin.

Dindiremedim akan  göz yaşlarımı,
Paylaşmak isterdim,senle ekmeğimi, aşımı,
Ne kadar saklasam da yaşadığım ıstırabımı,
Saklayamam, gören bilir, saçlarımın akını!

Bir Allah bilir, bu ayrılık  duygusunu,

Bir de ben,bilirim yalnızlığın çaresizliğini,
Çeken bilir dert ve kederleri,acıtır bedenimi,
Sensizliğin bitmeyen acı şarkısını.