Bir hastane koridorunda,
Gecenin karanlığında,
Ayrı ayrı yataklarda,
Kimi hasta,kimi refakatçi,
Ayrı ayrı bekler sabahları.
Kimisi çaresiz hastalığa ,
Kimi medet ummaya,
Kimi hastalıkdan ,
Kimi dertten ,kederden,
İnim inim inler,
Onlara derman ol hemşirem.
Saat gecenin yarısı,
Hastalar bekler,
Hemşire gelir ,
Serum bitmeden,
Kimine iğne yapar,
Kimine ilaç verir,
Başını sallayarak
Kimi sağol der.
Uyku tutmaz insanı,
Sabahlar olmak bilmez,
Bazan duyarsın acı çığlıklar,
Elden gelen yapılmıştır,
Gerisi Allah'a havale edilir.
Acı çekiyor hasta çocuk,
Başucunda bekler anası,
Yaşlı,genç,kadın erkek,
Demeden hastlara bakar,
Oda oda,gezer,
O gülüşüyle neşe saçar.
Hemşire nöbet tutar,
Hastalara şifa dağıtır,
Zaman zaman dertlere,
Derman olur,
Bazan üzülür,
Bazan sevinenle sevinir.
Acı bu, dinmez ilaçsız,
Kimisinde ayak,
Kimisinde var baş ağrısı,
Hasta yakınları,
Medet umar ,
Doktor ve hemşireden,
Tek isteği yakınlarının,
İyileştiği görmektir,
Canım hemşirem çok zordur,
İnsanlara umut ışığı olmalısın,
Dertlerine derman olmalısın.
Elleriyle hastalara şifa verir,
Yarası olan merhem olur,
Herkese yardıma koşar,
Hastalar iyileşip gülünce,
O da mutlu olur.
Senin ellerin de derman var,
Derdlerimize derman oldun,
Bize hem arkadaş,
Hemde kardeş oldun,
Ellerin dert görmesin,
Hep gül güzel hemşirem.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder