AŞK

  Aslında biten değil bitmeyen aşklar,sevgiler insanın kalbini yakar,kanatır,
Aslında aşk güzel bir şeydir.Özellikle karşılıklı olursa,
Tek taraflı aşka insana ıstırap verir ,canını yakar.
Yaşadığın ve doyuma erdiğin aşk insana ızdırap vermez.
  Zaten aşka ve sevdaya doymuşsundur.
Fakat sevemediğin, doymadığın aşklar da vardır insanın.
Kalbine saplanmış bir ok gibi yüreğini acıtır,canını yakar.
  Fakat karşımızdakinin suçlu olduğunu biliriz,
O bizi sevmediği için kabahati ,suçlu kendimizde ararız,
Ama bir türlü onu ve kendimizi inandıramayız.
Onu kaybetmemek herşeyi bile bile göze alırız,
Sorumluluğu hep üzerimize alırız,herşeyden vazgeçeriz,
Ama yine de biz aldanırız,ona ve kendimize.
Aşk acısı sarar tüm benliğimizi içimiz cız eder.
Aşkın acısı ve  keşkeleri gittikçe çoğalır.
Keşkeler ne kadar çoksa o kadar yakar yüreğimizi.
Aşkın hep öbür yüzünü görürüz canımızı yakan,
  Aşkı bitirmek suçun sırf kendimizde değil  karşı tarafta olduğuna inanmakla biter.
Suçun karşı tarafta olduğuna inanamayanlar ,
Hala kendini kandırırlar,
 Acı veren aşkları hiç yüreğinden çıkmaz,hep acıyla yaşarlar.