İçimde saklı kaldı,
Bu şehrin eski yerleri,
Işıkları sönmüş,camları kırılmış,
Eski evler yok artık,
Resimlerde kalmış onlar,
Ben gönlüm onlarda kaybolmuş,
İnsanlar monotonlaşmış,
Betondan yapılmış binalar,
İçi güzel olsada dışı betondan,
Hertaraf dolmuş binalardan,
Yeşillikler kaybolmuş,birer birer,
Sarmış etrafımızı beton duvarlar.
İçim acır şehre baktıkça,
Gözükmüyor gökyüzü,
Ne oldu bize ne hale geldik?
Unutulmuş eş dost akraba,
Nerde kaldı eski ananelerimiz?,
Gelenek ve göreneklerimiz,
İnsanlar dilsiz gibi tanımıyorlar,
Komşu komşusunu bilmiyor.
Geçim derdi sarmış dört yanımızı,
Sabah evden çıkıp gece dönüyoruz,
Çocuklarımız ise unutmuş çocukluğunu,
Çocuklarımız yarış atı olmuş, oyun bilmiyor,
Çocuklarımız çocuk olmayı unutmuş,
Girmişler hayat sınavına ,küçük yaşdan ,
Bağlamış televizyon,bilgisayara,elimizi ,ayağımızı,
Yemek yemeğe zor fırsat buluyoruz.
Esir almışlar bizi kendi yaptığımız icatlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder