Gündüz dünyada ne güneş, gece ise ne bir yıldız var gökyüzünde.
Yerimi, yönümü sensiz bulamıyorum,
Işığa hasret kaldı gözlerim.
Karanlıklar içinde kaybolmuşdurumdayım.
Gündüzüm karanlık, gece ise zifiri karanlık,
Her taraf siyahlar içinde,
Öyle bir haldeyim ki…
Burada kelimeler birbirini yitirmiş,
Sözler birbirinden habersiz,
Öğeler kaybolmuş,
Yolu şaşırmış seyyah gibi,
Cümleler devrik, vurgu yitik,
Noktalama işaretleri habersiz yerinden,
Onlar da sessiz, ayrı ve yitik aynı benim gibi kimsesiz...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder