BİRGÜN

Zamanın geçmesini bekliyorum sensiz;
Bir simit, bir bardak çayla ,
Bahçemde çaresizce...

Ne bir de kalabalık var,
Nede öten kuşlar..

Sanalyede otuuyorum,
Bir ayrılık türküsü çalıyor,
Radyo da..

Yanımdaki kimse yok,
Bilmiyorum; yoldan gelip geçiyorlar, 
Birkaç dakika sonra bir ses,
Bana sesleniyor ,
Ürkek ve korkak bir sesle yavaşça;
Adınız Keziban  mı?

Şaşırıyorum doğal olarak,
Düşünüyorum,
Bu kim ve nasıl ?
Annemin adını nereden biliyor,
Tahmin olduğunu söyledi,
Sonra başlıyor kendinden anlatmaya.
Hastaymış, ölmek üzereymiş,
Bense çok şaşkın ve çaresiz:
''Allah'dan ümit kesilmez ''diyorum,
Herşeyi Allah bilir,
''Bir bakarsın iyileşirsin'' diyorum.

Küçük hanımla arkadaş olduk,
Hasta haliyle hergün geldi bana,
Adı Neşe'ydi,
Adı gibi neşeli ,
Çok şirin mi şirin,
Mavi gözlü, sarı saçlıydı.

Beyaz dantelli bir elbisesi vardı,
Sanki gelin gibiydi,
Her gün babası bana getirdi onu,
Bende ona sevdiği yemeklerden yaptım,
Sevdiği masallardan okudum,
Sanki yavaş yavaş iyileşiyor gibiydi.

Akşama kadar benimle kaldı,
Ölümü saatini unutmak istercesine,
Ve beni koydu ölen annesinin yerine...

Bende onu kızım gibi sevdim,
Kızım olsa anca o kadar severdim,
Bir başlangıç mı?
Yoksa bitişin hikâyesi bu?

Beni evine misafir edecekmiş,
Çay ve kahve içmeye gidecekmişim.
Birazdan babası gelip beni alacakmış.
Ben gidince ,nasıl da  sevindi,
Dünyalar ikimizin..

Bizim de başlangıcımız oldu,
Neşe'yle hayata başlamak,
Yine de ben de var bir telaş,
Kaybetme korkusu neden?

Telaşlanmamalıymışım ben;
Bırakıp gidemezmiş beni,
O artık hasta olmak istemiyormuş,
Yaşamak ve iyileşmek istiyor.

Beklediği son çare ameliyat olamış,
Başında ben olacaksam,
''Tabii olur,sarı çiçeğim''
Sensin beni hayata bağlayan...


Dilimin döndüğünce dualar ettim,
Sarı çiçeğim amaliyata girince,
Gülerek girdi ameliyata,
''Yüce Rabb'im o yolun başında,
Yaşamalı ,ona hayat ver sen''

İnandım kalpden iyileşeceğine,
Teselli verdim,üzgün babacığına,
Diyemedim ona;
Ben de sen gibiyim
Benim de eşim yok..

Saatler,dakikalar  bitmek bilmedi,
Gönlüm muradına erdemedi,
Küçük arkadaşım,
Hayata bağladın sen, beni,
Ortada ikinci bir başlangıç yaptın,
Hem bana ,hem de kendine..
Hayatına girsem olur mu?

Her gün yeni başlangıç ve mutluluğa,
Kim kime destek olamlı?
Yenemezse hayat bizi
Yenilmiştir belki bizlere...

Bir gün olur ya hani;
Sen ve ben yeniden
Döneriz belki sevdaya...