NEDEN

Ne kimseye derdimi anlatabildim,
Nede anlattığımın beni anlamsını bildim,
Bazı şeyler anlatılmaz,kelimeler dile gelmez!
Sadece yaşanır, yaşayan bilir ,sevdanın adını,
Biraz da ayrılık girer araya ,ölümden acıdır tadı,
Yaşayan bilir, her bir nefes sevdanın yakışını,
Kimse bir başkası için acı yaşayamaz!
Herkesin acısı yaşayanadır , kendine acımadır
Onu kendi yaşamıştır düşünmeden
....... ..................

Kendi acılarım bana ıstırap verirken,
Yanımdaki gülüp eğlenir neden?
Yada bir başkası için için ağlayabilirim,
O başkasının gülmelerine aldırmadan,
Bugün benim ağlamaklı olduğum bir gün,
Başka insanlar  gülüyor neden?
Geçmiş bir vakitte sevdiğim giderken,
Ben akan gözyaşlarıma  dur demeye çalışıyordum istemeden........
Ve başardım da,o görmesin istedim !
Ağlamadım  fakat, ne yapacağımı şaşırdım ,nedense
Bugün benim en acı günüm neden?
Onun gittiği gün.......
Bugün kalbimde derin yara...    ...............

Her nefes alışım biraz daha acıtıyor yüreğimi,
Kime ne anlatsam acılarımı?
Kimden güç alsam,beklesem?
Herkes kendi aleminde yaşarken,
Benim derdime kim merhem olacak?
Anlamak zor hayatı ve zamanı,
O bizden birşeyler alıp giderken,
Gerçek olan yaşamanın kendisi,
Acı ve tatlısıyla,
Acılarıyla , yaşadıklarıyla ,her sevincin arkasından yaşanan,
Burukluk ve sevinç.......

Bir acı hikaye bu!

İnsanlığımızdan sıyrılıyoruz,
Unutuyoruz gittikçe sevgileri.
Okuyup güldüyoruz,.
Yazmaktan korkuyoruz.
Seviyorum demekden,

Sevdamızı söylemekden,
Kaçıyoruz...            ............

Cesaret almakdan,
Korkuyoruz!
Huzurlu olmayı,
Rahat uyumayı,
Sevinçle uyanmayı,
el ele uzatmayı,
omuz omuza olmayı ,
Dost olmayı,
Sırdaş kalmayı ,
Arkadaşlığı,kardeşliği
Ve özellikle insanlığımızı,
Unutuyoruz!
Boşa yaşıyoruz neden?
Hiçe kızıyoruz bile bile,
Güzellikleri görmüyoruz,
Çirkinliklere aldırmıyoruz,
UNUTUYORUZ İNSANLIĞIMIZI NEDEN? .................