BEN SEVDA DEDİM ,BAŞKALARI YALAN

Küçücük yüreğimle sevdim seni,
Daha yeni yeni 'hayat' nedir öğreniyorken

Aşık oldum senin o güzel kalbine,
O ufacık yüreğime ne acılar ne sevinçler sığdırdım.

Hiç tatmadığı sevdalar aşklar ...

Nice nice anılar doldurdum...
Yüreğim büyüdü,kocaman dağ oldu,

Acılarım ,kederlerim bir çığ gibi büyüdü,

Bu yüzden kırgınım hayata ve sana,

Hiç azalmadı içimde sevdan ve acılar..

Keder ve acılarım çoğaldıkça yüreğimde,

Sende onlarla birlikde  büyüdün..

Belki bu yüzden kırgınlığım,

Hayata küsmüşlüğüm,
O acıyla,kederle yüregimin içinde,

Sana olan  gel-gitlerim,
Vazgeçemediğim sevdam oldun.
Şimdi yara diye  seni anlatıyorlar sevenlere,
Sense yara değil sadece unutamadığım güzel bi masalsın hayatimda..
Beni bugünlere getiren bir sevdasın,

Belki gözümü açan ve hatırımda kalan masalsın,
Benim için yara değilsin,

 Çünkü sevdim seni ta gönülden,

O bilmez sevdamızı ,o silemez aşkımızı,

Sen benim için açan tek gülümsün,

Kalbimde çırpınan sevda kuşumsun,
Seni saklıyorum kanatlarimin altında...

Herzaman içinde yaşatacaksın sen onu diyorlar,

Hatırladıkca acın çoğalır diyorlar,
Ben onu gözlerimle değil tüm kalbimle sevdim.

Kalbimi onun ellerine verdim.
Acıyla değil ,kederle değil,

 En masalsı mutlulukla hatırlarım ben onu,
Cünkü;Adını Andığımda yüzümde ,

Buruk da olsa bir tebessümü hak ediyor yüreğim..
Belki de hiç unutamayacağım acılar serpti yüregime,

 Ama ilk aşkım ,ilk sevdamdı..

Nasıl unutayım onu,
Adını duyunca hala hızlı hızlı atıyor kalbim,
Ben aşk,sevda dedim ona,

Başkaları kalbinde kanayan yara dediler.

Bak şimdi bıraktı seni ele gidiyor dediler,

 Başkasına yar oluyor dediler...
İşte kalbimde o zaman kalbimde kopdu fırtına,

Cümleler bitti gönül yoruldu.
Kanatlarım kırıldı,umutlarım tükendi,

Artık alamayacağım onu kanatlarıma,

Göremeyeceğim,duyamayacağım sesini,

Bu masal güzel başlamışdı,

Sanırım şimdi hüzünlü bitecek,
İçimden gelmiyor ona hayırlı olsun demek,

 Söylenecek söz tükendi dudaklarımda,
"Elbet birgün bu  olucakdı...

Bizimki masaldı,gerçekleşmeyen masal,

 Ama gerçek acı veriyor bana,

Masallar hep mutlu sonla bitmez mi?
Masallardan bıkıp usanmayız neden?

İnsanı alı koymuyor masallardan kendinden,
Ama gerçeği kabullenmesini bilmeli insan,
Mutlu olsun sevdiğim,kelebeğim,

Ayrılık yüzü görmesin...


Buda benim ona düğün hediyem olsun..


Bir bakarsın ufka akşam olmuş ,
Güneş nedir anlamadan,
Deli gönlüm aşık olmuş ,

Sevildiğini bilmeden.


Ah bu kederim,hüznüm,
Can hep senin yüzünden, 
Uzağa gittin ama,
Çıkmadın gönlümden .

Salla sevdiğim salla,mendilini,
Çok özledim pamuk ellerini,
Hadi bana yine söyle sevdiğim, 

Beni sevdiğini herkesi kıskansın.