ÜZGÜNÜM

Üzgünüm !

Bir yaşam tükettim gözlerinde…

Seninle aşkına varım…
Sensiz olamam ben sensiz…

Anlamsızım !
Sen yoksan yanımda,
İsyan eder duygularım sensizliğime,
Kelimeler kaybolur ayrılık olduğunda...

Sende mühürlü kalbim,
Sensiz yaşamak haram bana,
Yaşamım, nefesimim,her şeyim sensin,
Sensiz bir hiçim yokluğunda,
Ve sen de bıraktım beni ve seven yüreğimi,
Acın çeken ruhumu, bedenimi umursamayarak…

Gittin,
Dönmemek üzere uzaklara,
Gelmedin,
Bekledim seni ölürcesine...

Gidişlerin benim için ölümdü,
Gelişlerin ise benim için yeniden doğmakdı.

Gidişinle öldüm,öldüm dirildim,
Gelişlerinle yeniden doğdum dünyaya...

Tersine döndüm yaşadığım güzel dünyam...

Birbiri ardına sinlenmiş umutlar buldum gelişlerinde…
Ele avuca sığmaz acılar bıraktın her gittiğinde...

Ama…

Gel gör ki bende,

Bir yaşamı tükettim gidişlerinde,
Dört duvar arası sıkışmış kalmış düşünceler....

Yine de ben,
Ben her sevdaya,her  yok oluşa seni yazdım...
Ve her yol sana çıkdı,bilmeden,
Sana geleceğim diye döküldüm parça parça...

Üzgünüm !

Seni çok ama çok sevdiğime...