Seveceğin kişi önce bir yabancıdır,sana ve sevdiklerine.
Çözmek için can attığın ve tanımak istediğin bir
yabancı.
Zayıf noktalarını bilmek ve anlamak istersin..
Dallarndaki yaparakları hangi
rüzgarın düşüreceğini çözmek?
Ağır adımlarla yavaş yavaş
yaklaşırsın ona.
Anlamaya ve çözmeye çalışırsın .
Belki de tanımaya.
Emin ol ki tanımazsan daha çekici ve ilginçdir.
Gizemini çözmektir ,asıl onu sana çekici kılan.
Sonra
anlarsın yavaş yavaş.
Çözmeye başlamışsındır artk sevdanı.
Gizemler birbirkaybolurken,
O sana
bağlılığının göstergesi olarak içini açar .
Kendin de ne varsa sana verir.
Sevgisini ve nefretini sunar.
Hissedersin ki bitmiştir her çekiciliği.
Artk tanımaktasın sen onu,
Hangi filmlerde ağlayıp ,hangi filimlerde güldüğünü?
Hangi müziği dinlediğinde mutlu olduğunu ve hüzünlendiğini
bilirsin.
Nelere kızdığını neleri sevdiğini bilirsin,
En hassas noktasını en
sevdiği şeyleri öğrenmişsindir.
O artk senin yanındayken sen ondan uzaklaşmak
istersin.
Ama bir yandanda onu tanımanın verdiği güven,
Onun sana bağlılığı ve sadakati,
Hep senin yanında olmak istemesiyle,
Ve sevgi artık alışkanlığa dönüşmüşdür.
Ve senin ruhun da sıkışıp kalmıştır onunla.
Gitmek mi çare ?
Yoksa Kalmak mı?
Düşünüp durursun ikisi arasında,
Kalmak mı daha çok üzecekdir onu yoksa gitmek mi?
Yine bırakırsın onu,
Düşünüp kendi yolunu seçersin.
Sen nasıl
mutlu olacaksan öyle yapmalısın.
Her seferinde gidersin.
Hep bir giden olmaz mı
ki gerçekden?
Sen de hep gitmeyi seçersin.
Sen yeni yabancılara doğru alırsın,
Yeni aşklara yelken açarsın.
O da yeni biririni bulur kendi kendine.
O kendini anlatır başkalarına tekrardan,
Sende tanırsın
başkalarını yeniden.
Herşey yine eskisi gibi oluverir sende hep,
Farkındalıklarla dolu ufak
kalp kırılmaları.
Onun yapraklarını dökülmüdür senin rüzgarınla,
O da yeni yapraklar çıkarır yanındakilere..
