EMANET HAYATIM
Aydınlık sabahlara sor beni beni,
Hangi karanlık gecelerde gülmüşüm ben,
Sor beni ey adı yüreğimde saklı,ay bakışlım,
Hangi an
beni anladın sen ne zaman yar?
Büyüttüğüm o güzel sevdaları ne zaman gördün sen,
Ağladığım gözyaşlarımı ne zaman sildin sen?
Acılarımı kimlere döktüm ben neden ?
Bilir misin yalnızlığın ve ayrılığın acısını sen?
Kimin
avuçlarından kaydı kum taneleri gibi söyle ,
Akıp giden ,bu emanet hayatım benim mi niye?
Hangi rüzgarlar aldı götürdü beni benden,
Ben senin hayatında var mıyım,yok muyum neden?
Elbet alışır bu kalbim birgün senin gidişine,
Sensizlik olmanın varlığına da alışır bence,
Elbet sürüp yitip gider hayat sensizde,
Ve sensiz yaşamayı da öğrenirim ben yine.
Düşlere sor
beni, seni görmem imkansız neden?
Ben çokdan unuttum,kalbimde yok ,senin adın ve sevgin,
Beni adımladığım kaldırım taşlarına sor ve öğren,
Beni bana sorma ey hayatımı elimden alan kalpsiz sevgili.
Dudaklarımdan çıkan hangi söz seni gidişini engelleye bilecek,
Ey! Hasretinin her saniyesi yüreğimi yakan sevgili sen,
Masum
sevdalarımın en büyük katili sensin,
Bu gidişin benim sonun olacak niye ben?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder