Sönen ışıkların, giden umutların,
Tek şahidi yalnız ve yalnız bir kadın,
Günah dolu
geceleri koynuna alıp yatan,
Tek başına yaşayan, yalnız bir kadın,
İçki şişelerinde mutluluk, isteyen kadın.
Yıkılmış hayallerin şahidi yalnız bir
kadın,
İsyan eder ,küsmüş hayata ve kendine,
Kimileri kaybolmuş,unutulmuş köşede,
Herkes yaşamak için umut peşinde.
Hani Hatırlar mısın seninle mutlu günlerimizi?
Aynı mahallede
okula gittiğimiz o günleri,
Şakayla başlayan o masum çocuksu aşkımızı,
Ben ,çok iyi hatırlıyorum o güzel günleri.
Ama sen zalim ve acımsız olan kadın,
Hani söz vermiştin bana evelenecekdik,
Mesut ve mutlu yuvamız olacakdı,
Bahçesinde koşuşan çocuklarımız olacakdı.
Sen ,beni ve aşkımızı sevmemişsin,
Aşkı, sevdayı unutmuşsun yaban ellerde,
Seni seven ,sana aşık olanları bırakıp ,
Uzak diyarlara gitmiştin, nedense.
Karanlık gecelerimin kadını sen,
Bense seni unutmak istedim,
Silmek istedim hatıralarımdan,
Ne çare seni unutamadım bir tanem.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder