GÜNEŞ

Evimin penceresinden sabahların doğarsın,

Güneş sen bizim içimizi aydınlatırsın,
Doğ,doğ bir daha doğ evizmizin,

Gülümseyen neşesi sensin.

Yüreğimi,evimi ısıtırsın,

Dünyamızın Meşalesisin,
Sensiz nasıl aydınlanır, aydınlanır?

Karanlık olan dünyamız bilmem.

Sen olmasan yaşanır mı ?

Bu kışın ayazı sen olmadan çekilir mi?.
Karın yüzü  soğuktur herzaman,

Emsal  olsada  beyaza.

Bülbül naz eder güle nedense,

Sensiz kim ne yapar gücenme,
Sen yoksan baharın ,yazın,

Olu rmu tadı manası?

Sen doğmasan dünyamıza,

Ne me gerek dünyaya gelmek,
Aşıklar seyredemez doğuşunu,

Aşıklar anlamaz batışını.

Sen olmasan hastalık kaparız,

Dolar heryer  mikroplarla beraber,

Biz sen doğmayınca yaşayamayız,

Her yer karanlık olur göremeyiz.

Bulutlar seni  saklansa bizden,

İşte o zamna kararız içimiz hepden,

Sen çıkınca birden buluttan,

Gülümseriz biz hayata yeniden.

Bir yağmur yağar kaybolursun,
Ebem kuşağı takarsın başına sen,

Gelinlere benzersin çok güzelsin,.
Renk,renk duvakla yıldızlara benzersin.