DEĞMEZMİŞSİN

Bir Niğde sabahı ,
Güneşin batışı,akşamın alacakaranlığında,
Ayrıldığımız yer Niğde tren istasyonu,
Bu gün gibi hatırlıyorum,
Ayrıldığımız anları...
Niğde İli Ulukışla ilçesi,
Ayırdı seni  ve beni...

Bir bir bıraktım kötü günleri,
Ben ve kızlar unuttuk tüm geçmişi,
O tren istasyonunda kaldı,
Tüm acı ve kederler...

İnsan oğlu çok nankörmüş,
Bir kalemde silermiş sevdiklerini,
Bu ne son sevda ,
Nede son ayrılık olacak...

Son diye yazma yaşadıklarımızı,
Şimdi o beni seven kalbinde,
Ne sevdalar yaşıyor,
Eski günler,hiç geliyor mu aklına,
Ne kadar acı ve yalan bir sevdamıyşsın,
Değmezmişsin ben çektiklerime...

Yine yalan sevdalar çağırıyormu seni?
Yine hangi yalancı gönüllerdesin,
Şimdi yalnız resimlerde kaldın,
Gönüllerde unutuldun,
Tıpkı bizi silip attığın gibi...

Hep adam olmanı bekldeim olamadın,
Ben yanlış kişiye gönül vermişim,
Tüm sevdiklerimi sana değişmiştim,
Ama ne yazıkki değmezmişsin,
Ben anlamadım yada anlamak istemedim,
Ne bileyim belki değişirsin diye onca yıl ,
Acıya kedere boyun eğdim...


İnsan ne ise oymuş,değişmesini beklemeyin,
Ben gibi siz de kendinizi kandırırsınız,
En iyisimi kısa yoldan dön size enbüyük temennim...