SÖZ

 

 

SÖZ VARDIR Kİ
SÖZÜ SÖYLEYENİN

DEĞERİNE DEĞER KATAN

SÖZ VARDIR Kİ ...
ONU DİNLEYENİN
HİKMETİNE HİKMET KATAN.

O SÖZ Kİ
DİLDEN DUDAKLARA
GELİNCEYE DEĞİN
KALPTE YIKANIR,
AKILDA DURULANIR,
DİLDE MAYALANIR,
ÇÜNKÜ O SÖZ 

MANALANMIŞTIR ÇÜNKÜ.

HELE O SÖZ Kİ,
BİR ANANIN 

AĞZINDAN,
EVLADINA
SEVGİ VE ŞEFKATLE,

DUA VE RAHMETLE
SÖYLENMİŞ BİR SÖZSE,
O SÖZDEN
DAHA MANALI VE
DAHA HİKMETLİ
BİR SÖZ ,

SÖYLENEBİLİR Mİ ACABA?..

ÜZERİMDEKİ ŞOKU,

ÜZERİMDEKİ ŞAŞKINLIĞI,

BİR NEBZE OLSUN
ATTIKDAN SONRA
YANIMDA DURAN ANA’MA
ÖYLE BİR SARILMIŞIM Kİ
HATIRLAMIYORUM,
ANLATAMAM...

BİR YANDAN ,

ONU KUCAKLIYOR,
BİR YANDAN DA,

ONA ÜMİTLE BAKIYORUM,
''SEN!BENİM,

CANIM ANAMSIN,

CENNET SENİN,

AYAKLARININ ALTINDA,
SEN BANA 

HAYAT VERDİN,
SEN BENİ BESLEDİN,

SEN BENİ BÜYÜTTÜN,

VE TÜM KÖTÜLÜKLERDEN 

SENİN BANA GÜVENMENLE,

ARINDIM,
BİR TANESİN ,

CANIMI İÇİSİN,

HAKKINI ÖDEYEMEM,

ANA VER ELLERİNE ,

SARILIP DOYA DOYA ÖPEĞİM.''
DİYORDUM.

YERİ GELDİĞİNDE SEN, 

KIZININ AŞKINA,
EVLENİP YUVA KURACAK,

VE YUVA KURANLARA DA
BİLE KARIŞIP,

EVLADINI KORUYANSIN,
O ANALIK DUYGUSUNU,

BEN DE EVLATLARIM OLUNCA,

DAHA İYİ ANLADIMİ,
ATEŞTEN DAHA YAKICI,

BİR O KDAR DA TATLI,
BÖYLESİ DURUMLARDA DA
 EVLADINA,

 KOL VE KANAT GEREN,

VE FEDAKARLIK ÜSTÜNE,

FEDAKARLIK YAPAN ANADIR.

BELKİ DE TARİH BENDE
TECELLİ EDEBİLİYORDU İŞTE!

BOŞUNA
DEMEMİŞLER DEMEK Kİ:
''AĞLARSA ANAM AĞLAR,
GERİSİ YALAN AĞLAR!'' DİYE....
...